Belgie en Luxemburg

Hallo allemaal,

het is al weer enige tijd geleden dat wij een stukje hebben kunnen schrijven. Nu in een jeugdherberg in Vianden hebben we eindelijk de mogelijkheid om jullie weer te laten delen in onze avonturen. Maak jullie borst maar nat ;-)

Sinds Maastricht zijn wij geheel Belgie doorgelopen. Voornamelijk in de regen. Maar dat heeft de pret niet echt gedrukt. Omdat elke dagwandeling een eigen karakter heeft gehad en bij elke wandeling wel een mooie ervaring is geweest, is het niet mogelijk om alles te vertellen. Ik doe het daarom deze keer maar in aparte blokken.

De Wandelingen
Van Maastricht --> Wonck --> St. Remy --> Wegimont --> Banneux-Chapelle --> Spa --> Stavelot --> Vielsalm -->Schirm --> Ouren --> Dasbourg-pont --> Brug van Gemund (Lux) --> Vianden (Lux)

De wandelingen verliepen in het begin heel goed. Maar vanaf Wonck tot aan Dasbourg-pont heeft het vaak en veel geregend. Samen met de kou en de stijging van de heuvels hebben we gemerkt dat "training on the job" dan ook echt een training is. Maar dat hoort erbij, een beetje afzien.

Toch kunnen we genieten. Het landschap van Belgie is onder onze voeten gestegen van circa 62 m tot maximaal 546 m. De weilanden zijn overgegaan in bossen van de Ardennen, om daarna de eerste (hoog)vlaktes van de Eifel te bereiken. We hebben gelopen over hoog-veen, door weiden met koeien en paarden, langs kleine beekjes met watervallen (wat wil je met zo veel regen), langs de vlakke wegen naast de Maas tot de steile klimmentjes langs de Oure met zijn stroomversnellingen.

De Overnachtingen
We hebben veel overnacht in de tent. Maar kamperen in Belgie is anders dan we in Nederland zijn gewend. We waren er al voor gewaarschuwd maar de belgische campings bestaan voornamelijk uit sta-caravens met vaste bewoners. Deze mensen wonen meestal niet op de camping omdat ze het zo goed hebben. Dus erg gezellig is het niet.

Zo hadden wij in Banneux na een regenachtige wandeling het 'geluk' dat we voor een klein bedrag een caravan konden huren. Echter op circa 50 afstand stond een caravan waarin een vrouw woonde op een parkeerplaats buiten de camping. Deze vrouw had continue ruzie met haar partner en wij zijn sinds deze avond weer een paar franse scheldwoorden in onze vocabulair rijker.
Op de camping van Wegimont hebben we helaas twee dagen verplicht rust gehad. Dini had migraine. Gelukkig ging het de tweede dag al beter en kon ze mee om een kopje koffie te halen. Daar heb ik even een biljart gelegd met een plaatselijke bewoner.
Verder is het koud. We gaan daarom vaak vroeg onder de wol. Sterker we kruipen vaak geheel met kleren en al in onze slaapzak en trekken de bovenkant dicht. Om deze reden hebben we ook alternatieven gehad als een trekkershut (Ouren), Hotel (1x), Bed&Breakfast (Wonck), jeugdherberg (vanavond).

Wat we niet onvermeld mogen laten is dat ze op de camping Les Challes in Stavelot hebben gestaan. Op deze camping hebben we vijf jaar geleden gestaan en daar is ons plan om naar Rome te lopen concreet gemaakt. Het plan wat natuurlijk een oorsprong heeft in Frans en Gonnie en door toen ook een toevallige ontmoeting met Herman uit Venlo die ook naar Rome aan het lopen was en toen bij ons in de tent heeft overnacht.

De Ontmoetingen
Geen reis zonder ontmoetingen die je bij blijven of blij maken.

Zo is er Guy uit St. Remy die wandelaars van de GR-5 hun tent in zijn eigen tuin laat overnachten, gratis en het ontbijt kost dan 6 euro. En zo is er Netty uit Wonck. Een alleenstaande vrouw die sinds 3 jaar aan beeldhouwen doet en de prachtigste werken heeft gemaakt. En met zo'n gevoelsmens heb je dan ook gelijk een mooi gesprek. En ik heb natuurlijk enige tips ontvangen als beginnend beeldhouwer. Of de bewoner van de camping van Banneux die voor ons een caravan regelt omdat we zo verregend zijn, en dat voor 15 euro. En de eigenaar van de camping in Dasbourg die ons hout geeft voor een kampvuur omdat het zo koud is (het vriest).
We vergeten natuurlijk niet de wandelaars van de wandelvereniging ' De Rugzakwandelaars' uit Nederland. Die vanaf Spa tot aan Vielsalm het zelfde traject liepen. Wij denken nog veel aan Bob en Jan, twee oude rotten uit het wandelen.
Dit is maar een greep van de mensen die we ontmoet hebben.

Renee
Onze Renee en haar vriendin Noreen hebben ons in Vielsalm bezocht. Zondagmiddag om 4 uur kwamen zij aan. Eerst even een lekkere knuffelpartij, heerlijk om haar weer te zien en hartstikke leuk dat Noreen meegekomen is. Wij hadden een hotelletje geregeld in Vielsalm. Renee had een tas vol spulletjes bij zich, die wij wilden gaan gebruiken, o.a. onze routeboekjes, niet geheel onbelangrijk. 's Avonds zijn we met de meisjes uit eten gegaan. Helaas waren Dini en ik een beetje moe en hebben het daarom niet laat gemaakt. De volgende dag na het ontbijt zijn we richting Remouchamps gegaan. Renee had het idee opgevat om de grotten daar te gaan bekijken. Leuk idee, want prachtige grotten. We hebben daar een tijdje rondgelopen en ook een stukje met een bootje gevaren. Dini wist zich te herinneren er al een keer geweest te zijn. Volgens haar met Hemelvaart en dan de keer dat we compleet verregend waren. Aan het einde van de middag gingen de meisjes weer naar huis. Dini moest even een paar traantjes wegpinken, uiteindelijk duurt het toch een aardig tijdje voordat we elkaar weerzien. Echt een fijn bezoek.

Onze beleving
Het begin in Belgie loopt alles wel lekker, weinig echte stijgingen. Na Wegimont worden de heuvels hoger en na Spa wordt het niveauverschil groter. Kortom langzaam wordt het steeds zwaarder. Dini heeft een paar keer vloekend en tierend de zoveelste heuvel opgelopen en geroepen "zoek het uit met die è§"ç("é&ùµ$^ GR-5, ik ga naar huis. Het lijkt wel een strafexpeditie, dit zou toch leuk zijn"?? Ik vind het af en toe ook zwaar en moet mezelf soms ook de heuvel ophijsen, maar gelukkig gaat het ook heel vaak goed en worden we altijd beloond met de meest prachtige uitzichten. Dini heeft een aantal dagen flink last van haar enkel gehad, 1 keer liep ze aan het einde van de dag te strompelen, waarschijnlijk ontstaan door het lopen op schuin aflopende wegen. Door haar verplichte rust (migraine) is ook haar enkel hersteld. Eigenlijk zijn we beiden te zwaar bepakt en door Dini's fysieke ongemakken neem ik af en toe iets over van haar om haar te ontlasten. Zoals al eerder vermeld is, hebben we dagen achtereen in de regen gelopen, maar allee de regenpakken aan en dan valt het best wel mee. Ondanks de regen toch veel gekampeerd. De laatste dagen is het droog, maar stervenskoud in de avond en nacht. Dicht tegen elkaar aangekropen overleven we het wel.
Wat Dini vooral heel erg fijn vindt is het contact met de "buitenwereld" via whats app, sms-jes en mailtjes. Lieve berichtjes waar ze heel blij mee is. Ze dacht zonder te kunnen/willen, maar dat lukt haar (nog) niet. Al met al genieten we en gaan we nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet ;-)

Groetjes en liefs van Fred en Dini en tot de volgende update.

PS Foto's volgen nog