Abreschviller naar Metzeral / colmar
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg Dini en Fred naar Rome
29 Juni 2013 | Frankrijk, Colmar
Wij zijn in Metzeral aangekomen. Waarom Metzeral. De schoenen van Fred waren kapot gegaan en we moesten nieuwe kopen. Dus een extra dagje vrij :-)
Sinds vertrek uit Abreschviller hebben we al weer veel meegemaakt. We zijn de Vogezen in getrokken. Heuvel op en heuvel af, heuvels die bergen worden tot 1.300 meter. Dus veel klimmen en dalen. Gelukkig hebben we lichtere rugzakken dus dat scheelt.
Dini is gevallen. Struikelend over een rotsblok recht voorover op haar gezicht.. Een blauw oog, tand door haar lip en wat blauwe plekken tot gevolg. En vooral schrik.
Tijdens de wandeling bij Schirmeck hebben we concentratiekamp Struthof uiit WOII bezocht. Zeer indrukwekkend.
We hebben een paar zeer leuke en aparte overnachtingen gehad:
Een bij een oud dametje die de deur open had gelaten en een briefje op het raam had geplakt. Bij haar thuiskomst heeft ze ons nog naar een supermarkt gebracht 3 km verderop.
Of de Chambre D'hotes met een zeer aparte intrichting en aardige vrouw die de D'hotes had geerfd van haar vader.
Een kamer met fitness attributen omdat het hotel vol was en dit als alternatief werd aangeboden.
Een refuge in de bergen. Die we ook werkelijk als refuge hebben gebruikt omdat de wandeling van die dag te zwaar was. Het mooiste uitzicht, lekker eten en gezellige mensen. En uitzicht vanuit de refuge op herten, eindelijk.
Een gite (soort jeugdherberg) waar ze voor ons de sleutel hadden klaargelegd.
En natuurlijk weer mooie avonturen tijdens de wandelingen. Zo hebben we een stuk van de GR5 afgestoken op een kaart met schaal 1:100.000. Ja dat is geen wandelkaart, en de route was niet heel gemakkelijk (de gekozen weg was afgesloten en de GPS werkte niet, dus alles op 'gevoel') maar we hebben het gered.
En de keer dat de schoenen van mij kapot gingen. Ik ben op Dini vooruit gelopen. Kwam bij een weg, daar kwam een auto en voor ik het wist had ik een lift. Niet naar het dichtsbijzijnde dorp. Maar een rit op zoek naar een schoenmaker die door twee plaatsen ging. De man bracht me, keihard rijdend en al bellend over kronkelige wegen, ook weer terug bij Dini. Wie doet dat nog in Nederland??
Lopend over een kam op 1.200 meter hoogte in zeer slecht weer (koude regen en hagel met sterke koude wind) en ongetwijfeld met zeer mooie uitzichten maar wij hebben allleen de wolken gezien. Resultaat compleet doorweekt, een gemiddelde tempo van 2,5 'a 3 km/u en de telefoon van Dini kapot.
We hebben kastelen gezien, bezocht en ontweken. Het Chateau Haute-Koeningsbourgh hebben we niet binnen bezocht maar bleek een zeer bijzondere in de regio te zijn, hoorden we later.
En gisteren, net nadat we weg waren gelopen uit de refuge kwamen we herten tegen. Tientallen. We liepen op enkele tientallen meters van hun vandaan. Genieten.
In Ribeauviller hebben we een dagje extra vertoefd. Een zeer mooi stadje uit de 14e eeuw. Mooie straatjes met prachtige oude gevels. Een aanrader.
Ook had ons hotel daar een sauna. Nu we er toch zijn dachten we, hier maken we gebruik van. En zo hebben we ook nog lekker gezweten, zonder inspanning :-).
Ook hebben we een nieuwe broek voor mij gekocht. Ik ben dusdanig afgevallen dat de broeken afzakken. Voor Dini kniebanden om het stijgen en dalen te vergemakkelijken. Kortom, goede zaken.
Vandaag dus Colmar. Nieuwe schoenen gekocht, een nieuwe telefoon voor dini (ZE IS DUS NOG STEEDS BEREIKBAAR MAAR ZIJ HEEFT ZELF NIET ALLE NUMMERS MEER).
Ook weer wat zaken op de post gedaan. Zo lopen we nog lichter.
Tot zo ver voor nu. ditmaal geen foto's omdat we ze niet van te voren kunnnen selecteren op de 'ordinateur' :-)
groeten van ons
Dini en Fred
Sinds vertrek uit Abreschviller hebben we al weer veel meegemaakt. We zijn de Vogezen in getrokken. Heuvel op en heuvel af, heuvels die bergen worden tot 1.300 meter. Dus veel klimmen en dalen. Gelukkig hebben we lichtere rugzakken dus dat scheelt.
Dini is gevallen. Struikelend over een rotsblok recht voorover op haar gezicht.. Een blauw oog, tand door haar lip en wat blauwe plekken tot gevolg. En vooral schrik.
Tijdens de wandeling bij Schirmeck hebben we concentratiekamp Struthof uiit WOII bezocht. Zeer indrukwekkend.
We hebben een paar zeer leuke en aparte overnachtingen gehad:
Een bij een oud dametje die de deur open had gelaten en een briefje op het raam had geplakt. Bij haar thuiskomst heeft ze ons nog naar een supermarkt gebracht 3 km verderop.
Of de Chambre D'hotes met een zeer aparte intrichting en aardige vrouw die de D'hotes had geerfd van haar vader.
Een kamer met fitness attributen omdat het hotel vol was en dit als alternatief werd aangeboden.
Een refuge in de bergen. Die we ook werkelijk als refuge hebben gebruikt omdat de wandeling van die dag te zwaar was. Het mooiste uitzicht, lekker eten en gezellige mensen. En uitzicht vanuit de refuge op herten, eindelijk.
Een gite (soort jeugdherberg) waar ze voor ons de sleutel hadden klaargelegd.
En natuurlijk weer mooie avonturen tijdens de wandelingen. Zo hebben we een stuk van de GR5 afgestoken op een kaart met schaal 1:100.000. Ja dat is geen wandelkaart, en de route was niet heel gemakkelijk (de gekozen weg was afgesloten en de GPS werkte niet, dus alles op 'gevoel') maar we hebben het gered.
En de keer dat de schoenen van mij kapot gingen. Ik ben op Dini vooruit gelopen. Kwam bij een weg, daar kwam een auto en voor ik het wist had ik een lift. Niet naar het dichtsbijzijnde dorp. Maar een rit op zoek naar een schoenmaker die door twee plaatsen ging. De man bracht me, keihard rijdend en al bellend over kronkelige wegen, ook weer terug bij Dini. Wie doet dat nog in Nederland??
Lopend over een kam op 1.200 meter hoogte in zeer slecht weer (koude regen en hagel met sterke koude wind) en ongetwijfeld met zeer mooie uitzichten maar wij hebben allleen de wolken gezien. Resultaat compleet doorweekt, een gemiddelde tempo van 2,5 'a 3 km/u en de telefoon van Dini kapot.
We hebben kastelen gezien, bezocht en ontweken. Het Chateau Haute-Koeningsbourgh hebben we niet binnen bezocht maar bleek een zeer bijzondere in de regio te zijn, hoorden we later.
En gisteren, net nadat we weg waren gelopen uit de refuge kwamen we herten tegen. Tientallen. We liepen op enkele tientallen meters van hun vandaan. Genieten.
In Ribeauviller hebben we een dagje extra vertoefd. Een zeer mooi stadje uit de 14e eeuw. Mooie straatjes met prachtige oude gevels. Een aanrader.
Ook had ons hotel daar een sauna. Nu we er toch zijn dachten we, hier maken we gebruik van. En zo hebben we ook nog lekker gezweten, zonder inspanning :-).
Ook hebben we een nieuwe broek voor mij gekocht. Ik ben dusdanig afgevallen dat de broeken afzakken. Voor Dini kniebanden om het stijgen en dalen te vergemakkelijken. Kortom, goede zaken.
Vandaag dus Colmar. Nieuwe schoenen gekocht, een nieuwe telefoon voor dini (ZE IS DUS NOG STEEDS BEREIKBAAR MAAR ZIJ HEEFT ZELF NIET ALLE NUMMERS MEER).
Ook weer wat zaken op de post gedaan. Zo lopen we nog lichter.
Tot zo ver voor nu. ditmaal geen foto's omdat we ze niet van te voren kunnnen selecteren op de 'ordinateur' :-)
groeten van ons
Dini en Fred
-
29 Juni 2013 - 23:52
Ingrid:
Hoi,hoi,
Dit klinkt weer goed! Ben je weer hersteld van de val DIny? En Fred.... Niet teveel afvallen hoor! Gaat het weekje waarin ik meewandel nog door? Ik probeer julli 8,9 of 10 juli even te bellen. Veel plezier komende week! -
30 Juni 2013 - 11:58
Harry En Rolanda:
Hoi lieve vriendjes
Ik smul van jullie verhalen.
De ene keer zit het mee, en de andere keer wat minder.
Mooi om te lezen hoe jullie weer oplossingen bedenken.
Hee Fred ,dat zegt wel wat over je uiterlijk hé dat je zo snel een lift kreeg?
Ik heb twee weken geleden gelift en de tweede auto stopte. Ook niet gek toch!
Dien is je koppie weer opgeknapt? Ik hoop van wel.
Let goed op elkaar en geniet van al het moois onderweg.
Liefs van uit Harmelen
-
01 Juli 2013 - 19:15
Sas:
Hee Dini en Fred!
Zooo dat schiet al lekker op zeg! Goed bezig!!!
Ik heb gezien de perikelen thuis verder niet meer eerder kunnen stil staan bij jullie...
Maar volop genieten dus?
Hebben jullie nog contact met het pleegadres van Schurkie?
Hoe gaat het met hem? (vraag ik mij toch best veel af)
Wat zal hij blij zijn jullie te zien t.z.t.! :-)
Eerst volle bak genieten van jullie lang verwachte reis!
Hier alles gelukkig weer ok.. rechtszaak achter de rug en gewonnen, dus jullie begrijpen zonder veel woorden wel wat dat betekend. Anders mail me maar wanneer t uitkomt naar mijn mailadres.
Geniet!!!
Liefs Sas -
01 Juli 2013 - 21:25
Corrie&Piet:
Zo,zo,een valpartij en Fred afgevallen,zijn jullie door een verkeerde (val)lei,gelopen of zo. Doe je wel voorzichtig verder,het is wel de bedoeling dat jullie heelhuids terug komen hoor.Maar dat zal wel goed komen,als je een keer gevallen bent kijk je de volgende keer wel iets beter uit.Geeft het nu een ander gevoel.om niet meer in een tentje te moeten slapen,en lekker aan een tafel te eten ,in plaats van met een bord op schoot.Als je een slechte dag hebt gehad,lijkt me dat toch wel lekker hoor.Ik heb even op de kaart gekeken waar jullie ongeveer uithangen.en dat is best wel een aardig stukkie lopen,dus de bewondering wordt steeds GROTER, echt wel.Hier in Maarssen gaat alles naar wens,ik ben nu klaar met alle klussen en kan lekker in de tuin zitten en kijken wat er allemaal gedaan is,en dat is best wel veel,gelukkig heb ik veel foto,s gemaakt zodat we er nog eens op terug kunnen kijken.Want volgens mij hebben jullie alleen het begin gezien,dus het is nu een heel ander gezicht,je kent het bijna niet meer terug
Dat is het weer voor even,loop maar lekker verder en geniet van elkaar en de mooie omgeving.
KUS voor zus
SCHOUDERKLOP voor Fred
GroetjesXXXX -
01 Juli 2013 - 21:33
Piet:
Even een oproep voor de meelezers.
Het valt mij op dat er minder wordt gereageerd .
Mensen, ze hebben nu juist jullie extra,EXTRA, steun nodig,al is het maar een klein stukje,laat iets van je horen(lezen)Het helpt ze echt verder .
Bedankt vast groeten Piet. -
02 Juli 2013 - 14:31
Ruud V Buitenhof :
Hoi jongens,
Wat een avonturen allemaal zeg! We leven hier allemaal met jullie mee. Het valt duidelijk niet mee de bergen te beklimmen, maar gelukkig kan pech ook haar goede kanten hebben, lekker zonder tent scheelt weer een paar kilo's De volgende keer toch maar die pak-ezel mee op reis!
Hou je taai en vergeet niet, op deze avonturen zal je nog jaren kunnen teren!
Groetjes van de hele Buitenhof
Ruud -
02 Juli 2013 - 14:51
Roel:
Al lezend bekruipt me steeds meer het gevoel dat dit een reis is met vele (dagelijkse) hoogte- en dieptepunten.
Mooi weer, afzakkende broeken, herten, kapotte tanden en lippen, sauna, regen, mooie vergezichten……
Het lijkt een beetje op het gewone leven: soms zit het mee en soms zit het tegen. Het feit dat jullie deze onderneming als je gewone leven gaan zien (al zien) is voor mij een teken dat je bent waar jullie wezen wilde: los van een drieweekse vakantie en nu op stoom om de periode die daarna volgt te benutten en er uit te halen wat er in zit: van HELE GROTE dingen naar hele kleine innie-mini dingetjes. Lijkt me genieten!!
Ga zo door.
Roel
-
02 Juli 2013 - 15:29
Wilma:
Wat opvalt is dat de schrijvers het ook meer over hun eigen beslommeringen hebben! Competitie? Tja, het leven hier is minder spannend dan wat jullie beleven. Niet dat ik wil ruiluh hoor, moet er echt niet aan denken. Des te meer trots ben ik op mijn (magere) vriendjes. En Dien om je stem te horen, blijft voor mij belangrijk. Houwenwederin! Tot schrijfs, bels, apps of sms! BEn wel Funcking nieuwsgierig naar die herten. De vergelijking met de Mhofu koedoe gaat ff niet op hoor. Die is toch van ons?
Kus,
Wilmox -
03 Juli 2013 - 21:57
Nick, Kristel En Milou:
Zo zo zo wat een pokke eind hebben jullie er al op zitten! Kan me goed voorstellen dat je het af en toe even goed zat bent en naar huis wilt! Echter al dat gesteun en geklaag ben je straks weer vergeten als je thuis bent en je onthoud de mooi dingen.... dus wat dat betreft zou ik zeggen: Niet lullen, maar poetsen! En dat is makkelijk gezegd met een biertje in de hand vanachter de laptop met de benen languit op de bank!
De mensen die ik spreek verklaren jullie voor gek, om zo een toch te gaan maken... Dat kan iets zeggen over de mensen die ik spreek, maar denk dat het meer over jullie zegt. Het leuke van wat jullie doen is dat je op de meest afgelegen plekken komt en daardoor in unieke situaties terecht kan komen. Erg dapper allemaal in ieder geval! Dat je heimwee hebt ma, zet dat maar snel van je af, voor je het weet is het over en verlang je nog terug, ik weet het zeker!
Verder heb ik even gespiekt en het lijkt er op dat er veel zon zal zijn bij jullie en bij ons gelukkig ook! Veel succes met het ploeteren in de hitte! Een voordeel, nu je niet meer in de tent hoeft te slapen heb je bijna garantie op een koud biertje of een lekker wijntje na een dag van inspanning!
veel succes en vooral heel veel plezier, geniet er van!
-
03 Juli 2013 - 21:59
Michèle:
Laiverds <3
Ik heb me met een heerlijk glas rood en met de laptop op de bank geïnstalleerd en heb genóten van jullie verhaal! Alsof ik er bij was..... Oja, dat ben ik ook want ik zit al de hele reis op je schouder Dien ;-)
(zie mijn laatste app)
En Dien, wat is dat toch met telefoontjes van jou? Ze vallen en verzuipen het liefste in water lijkt het wel.
Als ik jullie verhalen lees kan ik niet anders dan concluderen dat jullie helemaal in jullie element zijn, en daar ben ik zo ontzettend blij om! Heerlijk om jullie saampjes te zien proosten met de stille getuigen van het noodweer, drogend aan het prikkeldraad, op de achtergrond.
Trots op jullie! En vooral: hou van jullie!!
Mega dikke knufz
Miez
-
04 Juli 2013 - 22:16
Arnoud:
Hallo Fred en Dini,
Ik doe het jullie niet na. Fantastisch dat jullie al zo ver zijn. Leuk om jullie verhalen te volgen. Zo maak je nog eens wat mee.
Groet,
Arnoud -
05 Juli 2013 - 10:01
Irene:
Hallo Fred en Din,
Is wel even schrikken hoor als je leest dat Din is gevallen, blij dat er niks is gebroken, Hier maak je het niet mee hoor zo'n lift, geen vertrouwen meer in de medemens. Jammer hoor. Voor Din ook nog wel even een felicitaie want ik las dat Rene is geslaagd, geweldig toch?
tot hoors en liefs
Irene -
10 Juli 2013 - 11:02
Frans En Gonnie:
Lieve Diehards ,
Met veel bewondering en plezier lezen wij jullie reisverslag.
Vallen, opstaan, kapotte knieen , versleten schoenen en té grote broeken hoort er ook allemaal bij.
Frans was toen ook zo'n 15 kilo afgevallen ( zit er helaas weer bij ) en ik maar 3 .
Nu doe je het daar niet voor maar het is toch mooi meegenomen , niet waar !
Vorige week nog een paar dagen in Ierland geweest , ooit gefietst daar, maar ook zeker de moeite waard om de wandelschoen aan te trekken wat een pracht daar .
Op dit moment lekker thuis, heb afgelopen zaterdag moederschaap + 3 kinderen bij de "oudjes "
lopen.
Ze zijn al lekker mak dus een gezellige beestenboel.
Voor nu, jullie veel plezier verder en geniet, want voordat je het weet zitten jullie weer in Harmelen en kijk je met weemoed terug.
Met veel respect en een tikje jaloezie een zomergroet van ons,
liefs Frans en Gonnie.
-
11 Juli 2013 - 09:18
Huib En Elise:
Hoi Fred en Dini,
Ik heb veel bewondering voor jullie doorzettingsvermogen. Ondanks de tegenslagen toch ieder keer weer de moed om verder te gaan. Knap hoor! Ik hoop dat jullie met volle teugen genieten van alles wat jullie onderweg zien. Veel succes met jullie verdere tocht.
Lieve groetjes van Elise e een poot van Mara. -
11 Juli 2013 - 22:29
Rendi En Arwin:
Hallo lieve mensen,
Weet iemand van julli waar Dini en Fred op dit moment ongeveer zijn?
Wij zijn in Zurich en willen ze graag opzoeken.
Als iemand wat weet, stuur dan een email naar repa020@kpnmail.nl
Groetjes,
Rendi en Arwin -
12 Juli 2013 - 12:54
Jaap Neele:
Beste Fred en Dini,
Leuk jullie verhalen te lezen.
Geniet er van! Wij genieten ook een beetje mee.
Groet
Jaap Neele
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
